نويسندگان تاريخ ايران كمبريج اعتقاد دارند كه اگر بدنبال فرمانروايان واقعي اوايل دولت شاه صفي بگرديم چهار شخصيت اصلي قابل ذكرند: اغورلو خان شاملو ايشيك آقاسي باشي، رستم بيگ ديوان بيگي كه بعداً سپهسالار و تفنگچي آقاسي هم شد، چراغ‌خان زاهدي كه در ابتدا منصبي نداشت و بعداً قورچي‌باشي شد، رستم خان داروغه اصفهان كه قوللرآقاسي هم بود.[۲۱] بعضي از زنان درباري مانند مادر شاه صفي و زينب بيگم هم تأثيرگذار بودند. اغورلوخان و چراغ‌خان بعدها بدست شاه صفي كشته شدند و در ۱۶۳۰ رستم بيگ ديوان‌بيگي، بيگلربيگي آذربايجان شد و رستم خان داروغه بعنوان والي گرجستان از كارتلي به تفليس رفت. سرانجام اداره امور بدست ساروتقي اعتمادالدوله افتاد كه در ۱۶۳۴ رمام امور را در دست گرفت و تا پايان دوره شاه صفي در سمت خود باقي ماند.
نويسندگان تاريخ ايران كمبريج اعتقاد دارند كه اگر بدنبال فرمانروايان واقعي اوايل دولت شاه صفي بگرديم چهار شخصيت اصلي قابل ذكرند: اغورلو خان شاملو ايشيك آقاسي باشي، رستم بيگ ديوان بيگي كه بعداً سپهسالار و تفنگچي آقاسي هم شد، چراغ‌خان زاهدي كه در ابتدا منصبي نداشت و بعداً قورچي‌باشي شد، رستم خان داروغه اصفهان كه قوللرآقاسي هم بود.[۲۱] بعضي از زنان درباري مانند مادر شاه صفي و زينب بيگم هم تأثيرگذار بودند. اغورلوخان و چراغ‌خان بعدها بدست شاه صفي كشته شدند و در ۱۶۳۰ رستم بيگ ديوان‌بيگي، بيگلربيگي آذربايجان شد و رستم خان داروغه بعنوان والي گرجستان از كارتلي به تفليس رفت. سرانجام اداره امور بدست ساروتقي اعتمادالدوله افتاد كه در ۱۶۳۴ رمام امور را در دست گرفت و تا پايان دوره شاه صفي در سمت خود باقي ماند.
درگيري‌هاي دورهٔ سلطنت شاه صفي